How do I find my style? part one
Ik vind dit altijd een hele lastige vraag omdat ik er zelf heel lang mee geworsteld heb. Je stijl is je verhaal wat je vertelt en het is altijd aan het veranderen. Er zijn stylisten die heel goed zijn in verschillende verhalen vertellen maar je kunt bijna altijd wel de handtekening van iemand zien.
Hoe heb ik dat gedaan? Mijn stijl vinden en hoe blijf ik mezelf verbeteren?
Zeker op social media is een duidelijke stijl belangrijk. Tenslotte zijn er bijna een miljard Instagram accounts en nog veel meer Facebook accounts. Dus hoe kun je duidelijk zijn en mensen aan je binden?
Ik heb geen opleiding gehad in styling of fotografie. Ik ben zelf gaan oefenen, oefenen en nog eens gaan oefenen. Ik begon met een foto als deze:
Ik nam echt elke opdracht aan, zoals deze:
Bloggen voor Neighbourfood market.
Etalage maken voor Frou Frou's in Arnhem.
Thee visite organiseren voor de bibliotheek in Hoorn. Achter de camera is Kim met wie ik samen Studio Jopie maakte en dus alle opdrachten deden. Zij heeft nu ook ons kookboek vormgegeven. Door deze periode hebben wij echt aan één woord genoeg.
Ook maakten we:
En waren we blij met:
Bloggen voor 1001 woonideeën. (deze is gemaakt met hulp van Manon).
Je ziet dat onze stijl kleurrijk is en nogal veel verandert van kwaliteit. We hadden domweg de ervaring nog niet en liepen achter elk idee aan. Toch is dit niet verkeerd. Als je een opleiding volgt word je uitgedaagt dmv verschillende opdrachten om zo kennis en ervaring op te doen maar ook om je eigen stem te vinden.
In die tijd ging ik veel naar musea daarvoor ben ik nu helaas te ziek), theater, las ik veel boeken (zodra mijn ME het toelaat doe ik dat nog steeds), kocht ik veel kunstboeken en was ik zeer geinspireerd door de blog: A beautiful Mess. Ik ben mezelf de volgende vragen gaan stellen bij foto's en ook bij mijn eigen werk:
- Wat vind ik mooi en niet mooi aan deze foto?
- Wat straalt het uit?
- Hoe is de vlakverdeling?
- Wat is het aandachtspunt?
- Met welke props wordt het verhaal vertelt?
Het fijnste aan deze periode was dat ik leerde dat ik creatief kon zijn op mijn eigen manier. Ik kan niet knutselen of tekenen maar ik ben wel goed in ideeën bedenken en organiseren. Ik merkte dat ik les geven leuk vond en ik ben workshops gaan organiseren waar in het begin echt niemand op af kwam.
Mijn huidige inspiratie vind ik het meest op Pinterest al word deze app net zoals Instagram wel steeds meer een eenheidsworst en loopt het minder vooruit op trends. Foto's waar ik blij van word, energie van krijg of iets van kan leren bewaar ik en ik pak voor elke shoot de app erbij om alleen het 'gevoel 'te krijgen wat ik wil neerzetten.
How do I find my style?
This question is always difficult for me, because I have struggled with it for such a long time. Your style is a story you tell and it’s constantly changing. There are stylists who are masters at telling all these different kinds of stories, but even then you can always find something that marks their work as undeniably theirs.
How did I do this? Finding my style while also remaining myself?
Especially on social media, having a specific and recognisable style is incredibly important. There are, after all, a billion Instagram accounts and even more Facebook accounts. So how can you show people what you have to offer?
I didn’t study photography or styling or anything like that. One day I just started practicing by myself and now I’m doing that still. I started out with photos like this one:
I also accepted every offer for work that I got. For example, this one:
Organising a tea-party at the library in Hoorn. Behind the camera is Kim, with whom I did Studio Jopie and who was therefore my partner for every assignment I did back then. Recently, she has done the design for our cook book. Thanks to this stage in our careers, we can now communicate anything we want to with just one word.
We also did:
And we made:
Blogging for 1001 furnishing ideas (made with Manon’s help).
From all of this it is clear to see that our style is colourful, but also that a lot has changed quality-wise. When we first started out, we simply didn’t have any experience yet and we struggled to keep up with the trends. Still, this doesn’t mean that doing any of this is wrong. When you’re studying these things in school, you get assignments that teach you these things and give you experience, while also helping you find and develop your own style – your own voice. This is basically the same thing.
During this time, I often visited museums (I’m too ill for that now, sadly), went to the theatre, ready many books (though, as soon as my ME allows it, I still do this), bought many different books on art, and was greatly inspired by the blog “A Beautiful Mess”. Looking at all the pictures I came across, I asked myself the following questions, both about those pictures as well as my own work:
- What do I like and not like about this picture?
- What kind of energy does it give off?
- What is the composition of this picture and why does/doesn’t it work?
- What is the central focus?
- With what props is the story being told?
Looking back, the best thing about that time in my life was that I learned how to be creative in my own way. I’m awful at arts and crafts, and I can’t draw, but I am good at coming up with new ideas and organising things. I realised I liked teaching, and starting organising workshops, for which barely anyone showed up at first.
Currently, Pinterest is my main source of inspiration, although this app (like Instagram) is becoming more and more uniform and less progressive in terms of trends. Photos that make me happy, or that give me an energy boost, or that I can learn from, I save, and before each shoot I always scroll through the app to get a ‘feeling’ for what I want to do.